ای پسرم! نفس خود را میزان میان خود و دیگران قرار ده، پس آنچه را برای خود دوست داری برای دیگران نیز دوست بدار ، و آنچه را که برای خود نمی پسندی ، برای دیگران مپسند ، ستم روا مدار ، آنگونه که دوست نداری به تو ستم شود ، نیکو کار باش ، آنگونه که دوست داری به تو نیکی کنند ، و آنچه را که برای دیگران زشت می داری برای خودت نیز زشت بشمار ، و چیزی را برای مردم رضایت بده که برای خود می پسندی ، آنچه نمیدانی نگو، گرچه آنچه را می دانی اندک است.، آنچه را دوست نداری به تو نسبت دهند، درباره دیگران مگو.، بدان که خودبزرگ بینی و غرور ، مخالف راستی ، و آفت عقل است ، و نهایت کوشش را در زندگی داشته باش ، و در فکر ذخیره سازی برای دیگران مباش ، آنگاه که به راه راست هدایت شدی ، در برابر پروردگارت از هر فروتنی خاضعتر باش .
(برگرفته از نهج البلاغه)
